Column geschreven voor MarketingTribune nr. 19
Ik geef het eerlijk toe. Ik leid aan een behoorlijke vorm van update sickness. Veel te vaak en te pas en te onpas grijp ik naar mijn mobiele telefoon. Om even te kijken of er een ongelezen mail is, of er nog nieuwe berichten te vinden zijn op Teletekst en of er op Twitter & Facebook nog wat te beleven valt. Het is een acute behoefte aan -en drang naar- informatie. Tijdens een verloren momentje ergens alleen of soms zelfs –ik schaam me dood- tijdens een ‘traag’ gesprek of een ‘lange’ vergadering. Dit laatste leidt tot wat binnen de wetenschap inmiddels door het leven gaat als continues partial attention. Meerdere dingen tegelijk doen, virtueel ergens anders zijn dan fysiek & -onvermijdelijk- niet helemaal 100% scherp en alert zijn. Mijn slechte gedrag heeft ook al invloed op mijn omgeving en… negatieve bijeffecten.
Zo leidt mijn zoontje van 12 jaar inmiddels ook al aan deze fenomeen. Overdag op school moet gelukkig alle apparatuur uit. Maar daarna -vooral met toegang tot wifi- barst het los. Ping!, VI.nl, Twitter. Het gaat maar door. Als hij naar bed gaat, moet ik elke avond controleren of al zijn apparatuur met een i ervoor die ontwikkeld is door Steve Jobs niet mee naar boven wordt gesmokkeld… Toen hij vorige week als alternatief s’ avonds de iPod van zijn zusje had ingepikt om toch nog even te chatten, zag ik in dat we te maken hebben met een vorm van verslaving. De wifi thuis gaat inmiddels ’s avonds uit. Heerlijk. Geeft lekker veel rust. Verder heb ik een klok geïnstalleerd op de computer boven en wordt er of gekeken naar de tv of een spelletje gespeeld. Niet meer allebei tegelijk.
Ook heb ik me voorgenomen om mijn eigen gedrag te veranderen. Ik probeer mijn behoefte aan informatie niet meer instant te bevredigen. Leg mijn mobiele apparatuur bewust wat vaker weg en probeer volledig gefocust te zijn tijdens gesprekken of vergaderingen. Ook kijk in niet meer op het scherm van mijn iPhone in de auto. Het recente bericht dat een jongentje van 1 was overleden na een botsing omdat een achterligger te laat remde tijdens het sms-en was voor mij een definitief signaal dat update sickness een gevaarlijk fenomeen is.