“Hé. Jij bent toch Jeroen de Bakker?!?”. In het voorbij gaan bij de ingang van SquashCity kreeg ik gisterenavond deze vraag. “Ja” zei ik. “Maar wie ben jij dan….. ook-al-weer?!?”.
Ik was bang de jonge gast met een blonde baard niet te herkennen. In namen onthouden blink ik namelijk niet altijd uit, maar gezichten vergeet ik zelden. “Nou… ook Jeroen de Bakker” zei hij… Vervolgens ontstond een leuke, korte kennismaking. Ik vroeg hem hoe hij mij herkende. “Jij bent veel beter vindbaar. Ik probeer al jaren boven jou te komen in Google”.
Verder vertelde mijn naamgenoot dat hij naast zijn werk -in de online wereld- bezig was om zich op fotografie te richten. Ik heb hem veel succes gewenst en ben gaan squashen. Toch leuk om in levende lijve een naamgenoot tegen te komen. Nieuw voor mij en een ontmoeting om nooit te vergeten. Dankjewel Jeroen de Bakker.